Ebeveynlik zor olabilir. Zamanla, ebeveynler çocuklarını nasıl yetiştirecekleri arasında bölünürler, böylece onlara en iyi şekilde sunulur, ancak aynı zamanda yaşamlarında gezinmek için gereken değerler ve beceriler de öğretilir. Ebeveynler her zaman çocuklarına en iyisini vermek isterler. Ancak zamanla, çocukların öfke nöbetleri geçirmesi zorlaşabilir. Öfke nöbetlerini genellikle çocukların yaramazlığıyla karıştırırız. Bununla birlikte, çoğu zaman, çocuklar öfke nöbetleri geçirdiklerinde, bunun derinlere kök salmış bir anlamı ve nedeni vardır. Öfke nöbetleri, ebeveynlerinin ilgisini çekmekten yeterince emin olmamaya kadar, ebeveynlerin çocuklarıyla paylaştığı birçok ilişki hakkında konuşabilir.
Bazen öfke nöbetleri, özellikle sık sık meydana geliyorsa, ebeveynleri de kızdırabilir. Ancak Psikolog Jazmine McCoy, çocukları sinir krizi geçirdiğinde ebeveynlerin yapmayı bırakması gereken üç şey olduğuna dikkat çekti. Gönderide, “Öfke nöbetlerinin tetiklendiğini biliyorum. Ama lütfen bunları yapmayı bırakabilir miyiz,” diye yazdı. Özellikle çocukları sinir krizi geçirdiğinde ebeveynlerin yapmayı bırakması gereken üç şey:
Çocukları odalarına göndermek: Öfke nöbetleri bizi tetikledi diye çocukları asla odalarına götürmemeye dikkat etmeliyiz. Çocuklar duygularıyla yalnız baş etmeye zorlandıklarında, duygularının anne babalarına fazla geldiğini hissedebilirler. Ayrıca anne babalarının kendileriyle baş edemeyecekleri duygusu uyandırılmakta ve bu da duygularını geçersiz kılmaktadır.
Kişisel olarak almak: Ne olursa olsun onların duygularını dikkate almamalı ve kendimizi kötü hissettirmemeliyiz. Bunun yerine, çocuğun sık sık öfke nöbetleri geçirmesinin köklü nedenini bulmaya çalışmalı ve bu sorunu sağlıklı bir şekilde ele almak için onlarla yakın çalışmalıyız. Bazen çocuk, ebeveynlerinin oluşturduğu sınırlardan dolayı hüsrana uğrayabilir veya üzülebilir, ancak bu onların büyümesinin ve anlayışının bir parçasıdır.
Öfke nöbetlerini önleme: Her zaman istediklerini vererek, yumurta kabuğu üzerinde yürümemeli ve öfke nöbetlerini önlememeliyiz. Bu onlara, öfke nöbetleri geçirirlerse yetişkinlerin ne isterlerse yapacaklarını hissettirecektir. Bunun yerine, onlara duygularına hitap etmeyi öğretmeliyiz.