Salman Khan, biraz daha Salman Khan havası ve bolca Salman Khan aksiyonu var. Kisi Ka Bhai Kisi Ki Jaan, Salman liderliğindeki beyinsiz bir aile şovmeni. Bhai’yi bayramda en gerçek avatarıyla bazı ham, sert aksiyonları ve dayanılmaz melodramla imza kanca adımlarını sergilerken görmeyi özlediyseniz, o zaman Kisi Ka Bhai tam size göre. Yönetmenliğini Farhad Samji’nin üstlendiği filmin hiçbir anlamı, mantığı, aklınızı başınızdan alacak bir hikayesi yok ama evet aksiyon, dram, duygu ve aksiyon bol. (Ayrıca okuyun: Kisi Ka Bhai Kisi Ki Jaan canlı güncellemeler yayınladı: İlk incelemeler buna “gerçekten vasat” diyor)

İlk olarak, Salman için o garip, çirkin uzun saçlı peruğu kim seçti? Karakterinin gerçekten bu saç modeline ihtiyacı var mıydı? Hikayeye herhangi bir değer katıyor mu? En önemlisi, Salman’ı iyi gösteriyor mu? Cevap tüm cephelerde HAYIR. İlk yarının tamamında o dikkat dağıtıcı peruğu o kadar çok tiksindim ki dürüst olmak gerekirse hiçbir sahnede onun ötesini göremedim. Çok şükür ikinci yarı eziyetten kurtulduk.

2014 filmi Veeram’a gevşek bir şekilde dayanan KKBKKJ, hayatını üç erkek kardeşi Ishq (Raghav Juyal), Moh (Jassie Gill) ve Love’ı (Siddharth Nigam) yetiştirmeye adayan Bhaijaan’ın (Salman) etrafında dönüyor ve bu koşuşturma içinde karar verdi. asla evlenmemek Ancak Bhagyalaxmi (Pooja Hedge) sahneye çıktığında işler değişir ve hayatta yeni bir amaç bulur. Ancak, Bhagya’nın erkek kardeşi Annayya Gundamaneni’nin (Venkatesh Daggubati) şiddet yanlısı olmadığını ve ailesinin rakip Nageshwar (Jagapathi Babu) tarafından tehdit edildiğini öğrenen Bhaijaan, onları koruma görevini üstlenir. Bu arada, Mahavir (Vijender Singh) herkesin Bhaijaan’a taptığı bir toprak parçası için onları öldürmeye gittiği için Bhaijaan ve kardeşlerinin hayatları zaten tehlikede.

144 dakikada film acı verecek kadar uzun ve gergin. Tüm şarkıları bir kenara atsanız bile, hikaye ne kadar az olursa olsun aynı kalır ve daha canlı bir saat sağlar. Aslında şarkılar çok ani ve gürültülü (neşeli olsa da) olduğu için, onları filmin bir parçası olarak değil de bir albüm olarak ayrı ayrı yayınlamak daha akıllıca bir seçim olurdu. Ancak, görünüşe göre yapımcılar, filme yedi parçayı sindirmeyi umursamadıklarından, herkesin dans hareketlerini göstermekle daha çok ilgileniyorlardı. Salman’ın o son derece utandırıcı dans adımlarını izlemesi artık eğlenceli değil. Ne ekranda iyi görünüyorlar ne de onu iyi gösteriyorlar.

Farhad’ın yönlendirmesi hiçbir zaman onun gücü olmadı ve KKBKKJ’de daha iyisini yapmıyor. Kusurları görmezden gelseniz bile, özellikle Salman’ı çok çocukça gösteren diyaloglarla, kötü yazının üstesinden gelemezsiniz. Farhad’ın Sparsh Khetarpal ve Tasha Bhambra ile birlikte yazdığı film, zayıf bir ırkçılık şakasına ve utanmaz bir Pepsi fişine ve ardından birdenbire ortaya çıkan ve kalıcı bir etki bırakmayan sonsuz tek satırlıklara sahip. Sayısız klişe var ve onları beklemenize bile gerek yok; Salman’ın giriş sahnesi kadar erken başlıyorlar – bir binanın tepesinden atlıyor, havada ceketini giyiyor ve ardından kötü adamlarla onları ezmeden önce komik bir değiş tokuş yapıyor.

Ancak, V. Manikandan’ın sinematografisi burada kurtarıcı zarafettir. Uçan adamları yakalamak için kamera açıları, ekrana sıçrayan kan ve ağır çekim çekimlerle tüm sihrin olduğu bir aksiyon sekansı için mükemmel bir ortam sağlaması gerçekten muhteşem. Bunlar bazı seeti-maar ve paisa vasool sahneleri. Aradan hemen önceki metro dövüş sahnesi ve doruk aksiyon sekansı öne çıkıyor ve kesinlikle filmin doruk noktaları. Arada da aksiyon eksik olmaz ve koreografisi iyi yapılmış 5 dövüş sekansını izleyebilir ve keyfini çıkarabilirsiniz. Burada, size adrenalin patlaması yaşatan Vijender ve Salman arasındaki muhteşem göğüs göğüse mücadeleden bahsetmek istiyorum. Vijender, ilk performansında ve o da bir kötü adam olarak, çok kendinden emin ve ikna edici ve aynı zamanda oldukça atılgan.

Salman formunun zirvesinde ve elinden gelenin en iyisini yapmak için elinden gelenin en iyisini yaptı – ham aksiyon ve dramatik. Bazı bölümlerde yumuşak, savunmasız ve naziktir ve bazı bölümlerde olağanüstü derecede şiddetlidir. Ve o uzun saç dışında her ikisinde de iyi görünüyor! Ekrandaki kardeşleriyle olan dostluğu sizi duygulandırıyor ve karakterlerine getirdiği bilinen bir miktar mizah var, bu da sizi gülümsetiyor. Bir başka kazanan oyun da Venkatesh – tüm kaosun ortasında sakin ve ekranda güçlü bir varlığı yönetiyor. Salman’la olan sahneleri çok sevimli ve tek başına bile bir sahne çalıyor.

Diğer adamların yanı sıra Raghav, Siddharth ve Jassie, aksiyon becerilerini sergilemek ve parlamak için yeterli ekran alanına sahip oluyor. Üçünün de ekranda harika bir varlığı var ve karede Salman varken bile yerlerini koruyorlar. Ekrandaki varlığından bahsetmişken, Pooja Hedge nedense beni hiç etkilemedi. Ekrandaki zayıf varlığı, daha önceki gezilerinde Hrithik Roshan, Akshay Kumar, Prabhas ve Ranveer Singh gibi en çok aranan erkek oyuncularla eşleştirilmiş olmasına rağmen, hayattan daha büyük bir kahraman olmasına asla izin vermiyor. Çok çabalıyor ve bir noktadan sonra biraz sinir bozucu görünmeye başlayan ifadelerinde aşırıya kaçıyor. KKBKKJ’de Salman’la olan kimyası yok denecek kadar az ve Güney Hindistanlı bir kadın olarak, onun yarısı kadar özgün görünmek için mücadele ediyor.

KKBKKJ’den aldığım en büyük şikayet, ilk kez sahneye çıkan üç oyuncuyu – Sukoon (Shehnaaz Gill), Muskaan (Palak Tiwari) ve Chahat (Vinali Bhatnagar) ne kadar korkunç bir şekilde boşa harcadığı. İlk 20 dakikada bir diyalog kurdular ve sonraki bir saat boyunca hiçbir yerde görünmüyorlar. Shehnaaz çekiciliği ve masumiyetiyle sizi kazanırken Palak oldukça kendinden emin göründüğü için gerçekten hayal kırıklığı yarattı; Vinali, aldığı kısa ekran süresinde hemen hemen ortalama. Ancak bir topluluk kadrosu olarak, şenlik havası, renkli kıyafetler, biraz gürültülü ortamlar ve herkesin eğlenmesi, şarkı söylemesi ve şakalar ve birkaç kemikle de dolu.

Kisi Ka Bhai Kisi Ki Jaan’da Salman’ın karakterinin birden çok kez söylediği bir satır var: “Jab dil, dimaag aur body bole ‘Bhai bas bhi karo’, ‘Getir’ diyorum. Keşke aynısını ben de söyleyebilseydim. , ne yazık ki bu olmuyor! Ve kendinizi hazırlayın, çünkü kesinlikle bir devam filmi geliyor, bitiş jeneriğinden sonra o göz açıp kapayıncaya kadar arkanıza yaslanın ve ipucunu kaçırmayın. O zamana kadar KKBKKJ’yi izleyin ve bunun sizin için mükemmel bir Mübarek Bayramı hediyesi olup olmadığına karar verin.