Oyuncu Rani Mukherji geçtiğimiz günlerde filmiyle beyaz perdeye geri döndü. Bayan Chatterjee vs Norveçve bir filmin sinemalarda gösterime girmesiyle ilgili “heyecan, gerginlik ve beklenti” ile yaşamaktan zevk aldı. OTT’nin yeni iş dünyası olduğunu kabul etmekle birlikte, gümüş ekranda canlanan bir hikayeyi izlemenin yerini asla alamayacağını hemen ekliyor.

“OTT (uzay), son iki-üç yılda ortaya çıkan çok yeni bir kavram. OTT içeriği etrafındaki tüm konuşma o zaman başladı. Sadece benim için değil, hepimiz için yeni bir şey ama filmlerin ağırlıklı olarak 70 mm veya 90 mm ekranda izlenmesi gerekiyor,” diye açıklıyor Mukherji.

45 yaşındaki film izlemenin, tıpkı insanların stadyuma gidip bir maç veya maç izlemesi gibi bir topluluk deneyimi olduğunu iddia ediyor. “Televizyonda maç izlerken aldığımız histen tamamen farklı bir duygu. Seyirci içinde bir film izlediğinizde de aynı şey oluyor. Tıpkı canlı performans sergileyen oyuncularla ilgili olan tiyatronun, insanların karanlık bir odada gidip projeyi izlediği sinemaya taşınması gibi. Bu sürükleyici bir deneyim” diye ekliyor aktör, “sürükleyici hissin” yalnızca sinema salonundayken geldiğini vurguluyor.

“Evde otururken, dikkatiniz telefonla veya başka bir şeyle dağıldığında gelmiyor. Gelen bir arama olabilir veya bir yere gitmeniz gerekebilir. Filmi duraklatabilirsiniz. Bu deneyim, beyaz perdede edindiğimiz deneyimle karşılaştırılamaz,” diye paylaşıyor Mukherji, projesiyle gurur duyuyor. Bayan Chatterjee vs Norveç insanların gerçek tuvalden daha büyük projeleri beyaz perdeye taşıma güvenini yeniden kazanmalarına yardımcı oldu.

Sektörde yirmi yılı aşkın bir süre geçirdikten sonra Mukherji, aşağıdaki gibi projelerle kendine yer edinmiştir: Saathiya, Chalte Chalte, Hum Tum, Bunty Aur Babli, Mardaani, Hichki Ve Bunty Aur Babli 2.

“Bir sinema çocuğu olarak hep sinemanın galip gelmesini istemişimdir. Bu filmin başından beri, her zaman bu filmin bir tiyatro izlemesi için olduğuna inandım. OTT’de izleyici kitlesine koymamız gerektiği fikrinde hiçbir zaman olmadı. Birkaç ay yayınlandıktan sonra, sonunda televizyona çıkacak. İlk coşku aslında tüm film deneyimiyle ilgili” diyor birinin annesi.

Tiyatroya gitme deneyimini pikniğe gitmeyi planlama deneyimiyle karşılaştırmaya devam ediyor. “Sinemanın heyecan verici yanı da bu. Zor bir iş gününden sonra eve dönüp ne izleyeceğinizi ve izlemeyeceğinizi kaydırdığınızdan değil. Sinema deneyimi, onu evinizde izlemenin verdiği can sıkıntısıyla kıyaslanamaz. Benim için bu çok sıkıcı. Filmleri büyük ekranda izlemeyi seviyorum. Sinemanın güzelliği de burada,” diye bitiriyor sözlerini.