İlkel kuş Archeopteryx yaklaşık 150 milyon yıl önce erken kuş olarak yaşadı – ve daha önce bilinen 14 kopyanın tamamı Franconian Alb'teki Bavyera Solnhofen yakınında keşfedildi. Nature dergisindeki en küçük ve görünüşte en iyi korunmuş Archeopteryx'in analizi, bazen şaşırtıcı bulgular sunmaktadır.
Onlarca yıldır özel mülkiyete ait olan kopya, 2022'de Chicago'daki Saha Müzesi tarafından satın alındı, hazırlandı ve analiz edildi. Tek bir parmak hariç, tamamlandı. Birinci yazar Jingmai O'Connor, “Kopyamız o kadar iyi korunuyor ve o kadar iyi hazırlandı ki, gaganın üstünden kuyruğun sonuna kadar tonlarca yeni bilgi alıyoruz” diyor.
Hakkında güvercin boyutlu kuşun fosili, yumuşak dokuyu görünür kılmak için mikro-bilgisayarlı tomografi (mikro-CT) ve UV ışığı ile incelendi. Analiz ilk kez, daha önce bilindiği gibi, ilkel kuşun sadece birincil ve ikincil yaylar ve omuz yayları olarak da adlandırılan el ve kol kanatlarına sahip olduğunu, aynı zamanda günümüz şemsiyelerine benzer olan üçüncül kaynaklara sahip olduğunu göstermektedir. Üçüncül yaylar iki dirsekten fan şekillendirildi ve uçarken hayvanın gövdesi vardı.
Tüylü dinozorlara karşı belirleyici farklılıklar
O'Connor, “Yaşayan kuşlarla karşılaştırıldığında, Archeopteryx'in çok uzun bir üst kol kemiği vardı.” “Ve uçmak istiyorsanız, bu kanadın uzun birincil ve ikincil kaynakları ile vücudun geri kalanı arasında bir boşluğa yol açabilir. Hava bu boşluktan aktığında, yüzdürmeyi rahatsız eder ve uçmayı önler.”
Bu boşluklar kuşları şemsiye yayları ile kapatır. Şimdi sunulan Archeopteryx'te, bu tüyler ilk kez ilk kez görülebilir. O'Connor, “Bu yaylar kuşlarla yakından ilişkili, ancak kuş olmayan tüylü dinozorlarda eksik.” “Kanat yaylarınız dirsekte duruyor.” Bu dinozorların aksine, yazara göre Archeopteryx aslında uçabilirdi.
Bu yayların başka işlevleri olabilir, ekip spekülasyon yapıyor – çünkü bugünün kuşlarının tüylerine kıyasla çok fazla yer kaplıyorlar. Muhtemelen, araştırmacılar, bu yayların hayvanların görsel iletişiminde de rol oynadığını düşünüyor.
“Karışık ve ağaçla ilgili karışık yaşam alanı”
Ve ilkel kuşun çarpıcı kanatları olsa bile: “Chicago Archeopteryx” in ekstremitelerinin analizleri ayak parmaklarında döşeme gösteriyor. Bu, ilkel kuşun da yere zaman harcadığını ve hatta ağaçlara bile tırmandığını gösteriyor – benzer, ekip bugünün güvercinleri gibi. Bu, “bu erken uçan kuş için karışık karasal ve ağaçla ilişkili bir habitat” anlamına geliyor.
Diğer sonuçlar: Hayvanların elindeki küçük parmak görünüşte serbestçe hareket edebilirdi. Ve kuyruk beklenenden daha uzundu: şimdiye kadar sadece 22 vorteks archeopteryx biliniyordu. Şimdi sunulan hayvan 24.
Onlarca yıldır özel mülkiyete ait olan kopya, 2022'de Chicago'daki Saha Müzesi tarafından satın alındı, hazırlandı ve analiz edildi. Tek bir parmak hariç, tamamlandı. Birinci yazar Jingmai O'Connor, “Kopyamız o kadar iyi korunuyor ve o kadar iyi hazırlandı ki, gaganın üstünden kuyruğun sonuna kadar tonlarca yeni bilgi alıyoruz” diyor.
Hakkında güvercin boyutlu kuşun fosili, yumuşak dokuyu görünür kılmak için mikro-bilgisayarlı tomografi (mikro-CT) ve UV ışığı ile incelendi. Analiz ilk kez, daha önce bilindiği gibi, ilkel kuşun sadece birincil ve ikincil yaylar ve omuz yayları olarak da adlandırılan el ve kol kanatlarına sahip olduğunu, aynı zamanda günümüz şemsiyelerine benzer olan üçüncül kaynaklara sahip olduğunu göstermektedir. Üçüncül yaylar iki dirsekten fan şekillendirildi ve uçarken hayvanın gövdesi vardı.
Tüylü dinozorlara karşı belirleyici farklılıklar
O'Connor, “Yaşayan kuşlarla karşılaştırıldığında, Archeopteryx'in çok uzun bir üst kol kemiği vardı.” “Ve uçmak istiyorsanız, bu kanadın uzun birincil ve ikincil kaynakları ile vücudun geri kalanı arasında bir boşluğa yol açabilir. Hava bu boşluktan aktığında, yüzdürmeyi rahatsız eder ve uçmayı önler.”
Bu boşluklar kuşları şemsiye yayları ile kapatır. Şimdi sunulan Archeopteryx'te, bu tüyler ilk kez ilk kez görülebilir. O'Connor, “Bu yaylar kuşlarla yakından ilişkili, ancak kuş olmayan tüylü dinozorlarda eksik.” “Kanat yaylarınız dirsekte duruyor.” Bu dinozorların aksine, yazara göre Archeopteryx aslında uçabilirdi.
Bu yayların başka işlevleri olabilir, ekip spekülasyon yapıyor – çünkü bugünün kuşlarının tüylerine kıyasla çok fazla yer kaplıyorlar. Muhtemelen, araştırmacılar, bu yayların hayvanların görsel iletişiminde de rol oynadığını düşünüyor.
“Karışık ve ağaçla ilgili karışık yaşam alanı”
Ve ilkel kuşun çarpıcı kanatları olsa bile: “Chicago Archeopteryx” in ekstremitelerinin analizleri ayak parmaklarında döşeme gösteriyor. Bu, ilkel kuşun da yere zaman harcadığını ve hatta ağaçlara bile tırmandığını gösteriyor – benzer, ekip bugünün güvercinleri gibi. Bu, “bu erken uçan kuş için karışık karasal ve ağaçla ilişkili bir habitat” anlamına geliyor.
Diğer sonuçlar: Hayvanların elindeki küçük parmak görünüşte serbestçe hareket edebilirdi. Ve kuyruk beklenenden daha uzundu: şimdiye kadar sadece 22 vorteks archeopteryx biliniyordu. Şimdi sunulan hayvan 24.